علیرضا آقایوسفی؛ حسین زارع؛ سمیه پوربافرانی
دوره 3، ویژه نامه ، اسفند 1393، ، صفحه 141-152
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خود میان بینی با سازگاری اجتماعی دانشجویان انجام شده است. روش: در این مطالعه از نوع همبستگی 308 دانشجوی دانشگاه پیام نور(به تفکیک 158 زن و 150 مرد) از بین دانشجویان دانشگاه پیام نور، به روش نمونه گیری طبقه‌ای در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی (1967) برای سنجش خود میان ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خود میان بینی با سازگاری اجتماعی دانشجویان انجام شده است. روش: در این مطالعه از نوع همبستگی 308 دانشجوی دانشگاه پیام نور(به تفکیک 158 زن و 150 مرد) از بین دانشجویان دانشگاه پیام نور، به روش نمونه گیری طبقه‌ای در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه‌های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی (1967) برای سنجش خود میان بینی و پرسشنامهی سازگاری اجتماعی (1939) را تکمیل کردند. داده‌های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که میان افسانه پردازی شخصی و سازگاری اجتماعی در سطح 01/0p< رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. اما بین خیال پردازی و سازگاری اجتماعی رابطه معنا داری وجود ندارد، علاوه بر این پژوهش نشان داد که افسانه پردازی شخصی به میزان 9/8 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی را تبیین میکند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش دانشجویان از راه افسانه پردازی های خود میان بینانه، سازگاری اجتماعی خود را حفظ میکنند.
علی رضا آقایوسفی؛ حسین زارع؛ سمیه پوربافرانی
دوره 2، شماره 1 ، تیر 1392، ، صفحه 52-68
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف برآورد مقدماتی پایایی و روایی مقیاسهای افسانه پردازی شخصی و خیالپردازی جدید: مقیاس‌هایی برای سنجش خود میان بینی در بزرگسالان انجام شده است. روش: در این مطالعه 308 دانشجوی دانشگاه پیامنور به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های افسانهپردازی شخصی و خیالپردازی (1967) برای سنجش ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف برآورد مقدماتی پایایی و روایی مقیاسهای افسانه پردازی شخصی و خیالپردازی جدید: مقیاس‌هایی برای سنجش خود میان بینی در بزرگسالان انجام شده است. روش: در این مطالعه 308 دانشجوی دانشگاه پیامنور به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های افسانهپردازی شخصی و خیالپردازی (1967) برای سنجش خود میان بینی و از پرسشنامه‌های افسردگی بک (1970) و هیجانخواهی زاکرمن(1978) برای تعیین روایی همزمان استفاده شد. داده‌های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ، دو نیمه کردن گاتمن و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که میان افسانهپردازی شخصی با افسردگی همبستگی معکوس ومعنادار وجود دارد (01/0< P) میان افسانهپردازی شخصی با هیجانخواهی همبستگی مستقیم وجود دارد (01/0< P) ومیان خیالپردازی جدید با افسردگی و هیجانخواهی همبستگی مستقیم و معنادار وجود دارد (01/0< P) که حاکی از روایی همزمان این مقیاسها میباشد. همچنین پایایی مقیاس افسانهپردازی شخصی با استفاده از روش آلفای کرونباخ 78/0 و پایایی مقیاس خیالپردازی با استفاده از روش آلفای کرونباخ 86/0 و پایایی مقیاس خیالپردازی جدید با استفاده از روش دو نیمه کردن گاتمن 75/0 بدست آمد. با استفاده از روش تحلیل عامل برای مقیاس افسانهپردازی شخصی سه عامل و برای مقیاس خیالپردازی یازده عامل استخراج شد. نتیجهگیری: برآورد مقدماتی نشان داد که پرسشنامه‌های افسانهپردازی شخصی و خیالپردازی جدید به عنوان ابزارهایی پایا و معتبر برای ارزیابی خود میان بینی در میان بزرگسالان میباشند.
