زهره رافضی؛ مسیح جانی
چکیده
مقدمه: کووید-19 (COVID-19) یک بیماری بسیار عفونی است که به سرعت در سراسر جهان در حال انتشار است. یکی از اقداماتی که از روزهای اول همهگیری برای جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس توصیه شده است، رعایت پروتکلهای بهداشتی است. علیرغم توصیههای مکرر، هنوز هم بخش قابل توجهی از افراد ضمن داشتن قصد رعایت پروتکلها، در رعایت کردن آنها دچار مشکل هستند. ...
بیشتر
مقدمه: کووید-19 (COVID-19) یک بیماری بسیار عفونی است که به سرعت در سراسر جهان در حال انتشار است. یکی از اقداماتی که از روزهای اول همهگیری برای جلوگیری از انتشار بیشتر ویروس توصیه شده است، رعایت پروتکلهای بهداشتی است. علیرغم توصیههای مکرر، هنوز هم بخش قابل توجهی از افراد ضمن داشتن قصد رعایت پروتکلها، در رعایت کردن آنها دچار مشکل هستند. پژوهش حاضر با هدف تبیین شکاف بین قصد-رفتار در رعایت پروتکلهای بهداشتی ویروس کرونا بر اساس متغیرهای خودکنترلیصفتی و کارکردهای اجرایی طراحی شده است. روش: روش پژوهش حاضر علی- مقایسهای بود و جامعه آماری آن افراد بزرگسالی بودند که به اینترنت دسترسی داشتند. نمونه این پژوهش شامل 60 نفر از بزرگسالانی بودند که بر اساس روش نمونهگیری در دسترس و معیارهای ورود انتخاب شدند و پس از همتاسازی در دو گروه با شکاف-قصد بالا و پایین جایگزین شدند . شرکت کنندگان این پژوهش به پرسشنامههای خود کنترلی تانجی (2004) و آزمونهای دستهبندی کارتهای ویسکانسین (1948)، برو نرو (2002) و حافظه فعال ان بک (1958) و پرسشنامه محقق ساخته شکاف قصد-رفتار پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از آزمون یومن ویتنی و آزمون استقلال (کای دو) استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین این دو گروه از نظر صفت خودکنترلی تفاوت معناداری وجودندارند، اما از نظر کارکردهای اجرایی تفاوت معناداری وجود داشت (P=0.05). نتیجهگیری: در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که کارکردهای اجرایی در تبدیل قصد افراد به رفتار نقش اساسی ایفا میکند.
لیلا آهون؛ پروین میرزایی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله شناختی ـ اجتماعی بر خودکنترلی و اضطراب دختران پیشدبستانی بود. روش: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری را دانشآموزان پیشدبستانی منطقه 12 شهرداری شهر تهران تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دختران مقطع پیشدبستانی بودند که بهصورت ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی حل مسئله شناختی ـ اجتماعی بر خودکنترلی و اضطراب دختران پیشدبستانی بود. روش: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری را دانشآموزان پیشدبستانی منطقه 12 شهرداری شهر تهران تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از دختران مقطع پیشدبستانی بودند که بهصورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آموزش گروهی حل مسئله شناختی ـ اجتماعی و کنترل قرار گرفتند. همه آزمودنیها پرسشنامههای اضطراب (اسپنس، 1999) و خودکنترلی (هومفری، 1982) را در پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که آزمودنیهای گروه آموزش گروهی حل مسئله شناختی ـ اجتماعی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری در اضطراب و افزایش معناداری را در خودکنترلی نشان دادند (001/0 = p ). این نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش، میتوان استفاده از این آموزش را به متخصصان سلامت روان و مشاوران مدرسه توصیه کرد.
ستار صیدی؛ حمزه احمدیان؛ مجید صفاری نیا
چکیده
مقدمه: رابطه دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند از موضوعات قابل توجه است.پژوهش حاضر با هدف بررسیمدل ارتباط دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند با نقش واسطه ای همدلی عاطفی انجام شد. روش: طرح پژوهش جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان شاغل در مدارس ...
بیشتر
مقدمه: رابطه دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند از موضوعات قابل توجه است.پژوهش حاضر با هدف بررسیمدل ارتباط دیدگاه گیری اجتماعی و خود کنترلی با شخصیت جامعه پسند با نقش واسطه ای همدلی عاطفی انجام شد. روش: طرح پژوهش جزء تحقیقات توصیفی- همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 است که تعداد 425 نفر شرکت کننده، به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، پرسشنامههای دیدگاه گیری اجتماعی(محققی و همکاران، 1395)، خودکنترلی (نیک منش، 1386)، شخصیت جامعه پسند (پنر، 2002) و همدلی عاطفی متعادل (مهرابیان و اپستین، 1972) را تکمیل کردند. دادههای پژوهش با نرم افزار آماری AMOS و با استفاده از روش تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که مدل نهایی از برازش خوبی با داده ها برخوردار است. مدل تحلیل مسیر مشخص کرد دیدگاه گیری اجتماعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم و خودکنترلی به صورت غیرمستقیم بر شخصیت جامعه پسند اثرگذارند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت دیدگاه گیری اجتماعی و خودکنترلی نقش مهمی در جامعه پسندی معلمان دارند. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد همدلی عاطفی نقش واسطه ای معناداری برای دیدگاه گیری اجتماعی با شخصیت جامعه پسند و نه برای خودکنترلی ایفا میکند.