با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز

2 دانشیار و عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه تبریز

3 کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

4 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه تبریز

چکیده

هدف: مسائل مطرح برای انسان به طور چشم­گیری ریشه و اساس اجتماعی دارند؛ این پژوهش با هدف بررسی توان پیش­بینی توان حل مسأله اجتماعی بر اساس سبک­ شناختی در دانشجویان دانشگاه تبریز انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی ـ همبستگی است، که بر روی 500 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 88 ـ 89 به شیوه تصادفی نسبتی اجرا شد. ابزارهای جمع­آوری اطلاعات  پرسشنامه­ ی میزان مهارت حل مشکلات اجتماعی لیندا دالبرگ و همکاران (1387) و پرسشنامه سبک­های شناختی کلب بود. برای تحلیل­ داده­ ها از تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که سبک­های شناختی به میزان 8 درصد می­ توانند تغییرات مربوط حل مسأله اجتماعی را به­طور معنی داری تبیین کنند (01/0=P)؛ نتایج هم­چنین نشان داد که تفاوت معناداری در حل مسأله اجتماعی بر اساس سبک­های شناختی متفاوت وجود دارد (01/0> P).  نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ های به دست آمده می ­توان گفت که توجه به سبک­های شناختی در حل مسأله اجتماعی ضرورت می­ نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prediction of social problem solving ability of students based on their cognitive styles

نویسندگان [English]

  • Mansour Beyrami 1
  • Touraj Hashemi Nosrat abad 2
  • Jaber Alizadeh Goradel 3
  • Hakimeh Alizadeh 4

چکیده [English]

Aim:  Human problems are significantly rooted in society. The aim of this study was prediction of social problem solving ability of students based on their cognive styles. Method: This research was descriptive ­­correlation (prediction) study, which was performed on 500 students of Tabriz University who were selected by relational random method. Data were gathered by using Linda Dalberg et.al’s(1387) questionnaire of social problem solving and Kolab’s cognitive styles questionnaires. The data were analyzed by multiple regression, one way ANOVA, and Tooky tests . Results: The results showed that cognitive styles predicted changes on social problem solving up to 8 percent (p= 0/001). Cognitive Styles involved 4 types: divergent, assimilation, convergent, and accommodation cognitive styles which explained changes in social problem solving ability. Results also showed that significant differences in social problem solving are based on different cognitive styles. (p < 0/001). Conclusions: Based on the findings, we can say that considering the cognitive styles in social problem solving is necessary.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cognitive Styles
  • social problem solving
  • Student`s Population
دالبرگ، لیندا و همکاران (1387). کاربرد سنجش عناصر شخصیتی نوجوانان و جوانان، ترجمه کرمی، ابولفضل و درودی ابولفضل، جلد دوم. انتشارات روان سنجی.
سیف، علی اکبر (1380). روان­شناسی پرورشی (روان شناسی یادگیری و آموزش) تهران. نشر آگاه.
عاصمیان، فهیمه (1384). بررسی رابطه سبک­های شناختی با     مؤلفه­های یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال دوم متوسطه دبیرستان­های شهرستان تبریز در سال 83- 84 ، پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تبریز.
Gold Fried, M.R. (1971). Problem Solving and Behavior Modification. Journal of Abnormal Psychology. 18, 102 – 129.
Herbert, B. (2005).Information Processing and Differences. Journal of Development Psychology. 12.22- 29.
Jakobsen, k. (2003) Problem Solving In Social Condition. Journal of Social Psychology. 12. 191- 191.
Kolb, D. & Fry. R (1975). Toward And Applied Theory of Experimental Learning. In C.
Kolb, D. (1985).The learning Style Inventory Technical Manual. Boston, MA: MC Ber.
Rieff, H.B. & Berger.P.J. (1920). Cognitive Control of Social Perception in Students with Learning Disatilites. Journal of Learning Disabilities, 28, 26 – 865.
 Robbinz, S. (2002). Cognitive Acts and Problem Solving. Journal of Cognitive, 12.191- 197Schmacher, A. (2006). Cognition and Adjustment. New York, Academic Press.
 Wolff, M (2006). Verbal Behavior and Brain Structure. Journal of Nour Psychology,18. 92- 107