با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی

2 دانشجوی دکترا روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

مقدمه: دلسوزی سازه‌ای بین فردی است که نقش مهمی در بهزیستی افراد ایفا می‌نماید و مطالعه حاضر باهدف بررسی پایایی و روایی مقیاس دلسوزی برای زندگی دیگران انجام گرفت. روش: در این راستا 281 دانشجو (170 زن و 111 مرد) با میانگین سنی 41/23 سال با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای مرحله‌ای از بین دانشجویان دانشگاه پیام نور استان گیلان انتخاب شدند و به مقیاس‌های دلسوزی برای زندگی دیگران چانگ و همکاران (2014)، مقیاس همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین (1972) و زیر مقیاس شخصیت آزارگر پرسشنامه شخصیتی میلون پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که این مقیاس دو عامل همدلی و تسکین درد و رنج را در بر می‌گیرد که حدود 50 درصد از واریانس مقیاس را تبیین می‌نمایند و بر اساس نتایج تحلیل عاملی تأییدی، این عامل‌ها به‌خوبی با داده‌ها برازش داشت (94/0,GFI= 88/0NFI= ,91/0CFI=). روایی همگرا و افتراقی مقیاس، از طریق همبستگی با مقیاس همدلی عاطفی و زیر مقیاس شخصیت آزارگر محاسبه گردید که نتایج معنادار بودند (01/0>p). همسانی درونی مقیاس بر اساس آلفای کرونباخ 87/0 و همبستگی گویه­ها با نمره کل در دامنه 41/0 تا 60/0 به دست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می‌توان نتیجه گرفت که مقیاس دلسوزی برای زندگی دیگران از روایی و پایای نسبتاً مطلوبی در نمونه‌ایرانی برخوردار است و در پژوهش‌های آتی می‌توان آن را مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Validity and Reliability of Farsi Version of the Compassion of Others' Lives (COOL) Scale

نویسندگان [English]

  • Nader Hajiloo 1
  • Farzane Ranjbar Nosahri 2

1 Associate Professor in Psychology, Mohaghegh Ardebili University

2 Ph.d student in Psychology, Mohaghegh Ardebili University

چکیده [English]

Introduction: Compassion is an interpersonal construct that has important role in individuals' well-being. The main purpose of this study was to examine the validity and reliability of The Compassion of Others' Lives Scale (COOL scale). Method: To this end, 281 students (170 women and 90 men with an average age of 23.4) from Payame Noor University of Guilan were selected by multi-stage cluster sampling. They answered The Compassion of Others’ Lives Scale (Chang et al., 2014), The Emotional Empathy Scale (Mehrabian and Epstein, 1972) and The Sadistic Personality Subscale of Millon Personality Inventory. Results: The results of exploratory factor analysis showed that two factors, empathy and alleviating suffering, predicted approximately 50 percent of the variance and confirmatory factor analysis indicated that these factors were well fitted to the data (CFI= 0.91, NFI= 0.88, GFI=0.94). The convergent and divergent validity of the scale were examined by correlating with Emotional Empathy Scale and Sadistic Personality Subscale and the results showed significant correlation (P< 0.01). The internal consistency of the scale was calculated by Cronbach's alpha (0.87), and the correlation of items with the total score was obtained in the range of 0.41 to 0.60. Conclusion: According to the results, it can be concluded that the Compassion of Others' lives Scale has a good validity and reliability for Iranian samples and can be used in future studies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Validiy
  • Reliability
  • Compassion
ـ بشارت، م.ع.؛ خدابخش، م.ر.؛ فراهانی، ح.‌ا. و رضازاده، س.م.ر (1390). «نقش واسطه‌ای خودشیفتگی در رابطه بین همدلی و کیفیت روابط بین شخصی». فصلنامه روان­شناسی کاربردی، 5(1)، 23ـ7.
ـ شریفی، ع.‌ا (1381). «هنجاریابی آزمون بالینی چندمحوری میلون ـ3 در شهر اصفهان». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده روان­شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان.
ـ  فتحی آشتیانی، ع (1388). آزمون‌های روان‌شناختی: ارزشیابی شخصیت و سلامت روان. تهران: انتشارات بعثت.
- Chang, J.H., Fresco, J. & Green, B. (2014). “The development and validation of the compassion of others’ lives scale (the COOL scale)”. International Journal of Humanities and Social Science, 4 (5), 33-42.
- Crocker, J. & Canevello, A. (2008). “Creating and undermining social support in communal relationships: The role of compassionate and self-image goals”. Journal of Personality and Social Psychology, 95(3), 555-575.
- De Sousa, A.; McDonald, S.; Rushby, J.; Li, S.; Dimoska, A. & James, C. (2011). “Understanding deficits in empathy after traumatic brain injury: The role of affective responsivity”. Cortex, 47(5), 526-535.
- Di Giunta, L.; Eisenberg, N.; Kupfer, A.; Steca, P.; Tramontano, C. & Caprara, G.V. (2010). “Assessing perceived empathic and social self-efficacy across countries”. European Journal of Psychological Assessment, 26(2), 77-86.
- Eisenberg, N.; Guthrie, I.K.; Murphy, B.C.; Shepard, S.A.; Cumberland, A. & Carlo, G. (1999). “Consistency and development of prosocial dispositions: A longitudinal study”. Child Development, 70(6), 1360-1372.
- Gilbert, P. (2005). Compassion and cruelty: A biopsychosocial approach. In P. Gilbert (Ed.), Compassion: conceptualisations, Research and use in psychotherapy (PP. 9-74). New York: Routledge.
- Gilbert, P. (2009). “Introducing compassion-focused therapy”. Advances in psychiatric treatment, 15(3), 199-208.
- Gilbert, P.; McEwan, K.; Matos, M. & Rivis, A. (2011). “Fears of compassion: development of three self-report measures”. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 84(3), 239-255.
- Goetz, J.L.; Keltner, D. & Simon-Thomas, E. (2010). “Compassion: An evolutionary analysis and empirical review”. Psychological Bulletin, 136(3), 351-374.
- Hindelang, M.J.; Hirschi, T. & Weis, J.G. (1979). “Correlates of Delinquency: The Illusion of Discrepancy between Self-Report and Official Measures”. American Sociological Review, 44(6), 995-1014.
 - Hunter, J.A.; Figueredo, A.J.; Malamuth, N. & Becker, J (2007). “Emotional empathy as a moderator and mediator of non-sexual delinquency in juvenile sexual offenders”. Journal of Family Violence, 22(1), 43-54.
- Lazarus, R.S. (1993). “From psychological stress to the emotions: A history of a changing outlook”. Annual Review of Psychology, 44(1), 1-21.
- Mehrabian, A. & Epstein, N. (l972). “A measure of emotional empathy”. Journal of Personality, 40(4), 525-543.
- Neff, K.D. (2003). “The development and validation of a scale to measure self-compassion”. Self and Identity, 2(3), 223-250.
- Post, S.G. (2005). “Altruism, happiness, and health: It’s good to be good”. International Journal of Behavioral Medicine, 12(2), 66-77.
- Rieffe, C.; Ketelear, L. & Wiefferink, C.H. (2010). “Assessing empathy in young children: Construction and validation of an empathy questionnaire (EmQue)”. Personality and Individual Differences, 49(5), 362-367.
- Roeser, R.W. & Eccles, J.S. (2015). “Mindfulness and compassion in human development: Introduction to the special section”. Developmental Psychology, 51(1), 1-6.
- Sheldon, K.M. & Cooper, M.L. (2008). “Goal striving within agentic and communal roles: Separate but functionally similar pathways to enhanced well-being”. Journal of Personality, 76(3), 415-447.
- Shiota, M.N.; Keltner, D. & John, O.P. (2006). “Positive emotion dispositions differentially associated with big five personality and attachment style”. The Journal of Positive Psychology, 1(2), 61–71.
- Sprecher, S. & Fehr, B. (2005). “Compassionate love for close others and humanity”. Journal of Social and Personality Relationships, 22(5), 629-651.
- Wang, S. (2005). A conceptual framework for integrating research related to the physiology of compassion and the wisdom of Buddhist teaching. In P. Gilbert (Ed.), Compassion: Conceptualisations, research, and use in psychotherapy (pp. 75-120). New York: Routledge.
- Weng, H.Y.; Fox, A.S.; Shackman, A.J.; Stodola, D.E.; Caldwell, J.Z.; Olson, M.C.; Rogers, G.M. & Davidson, R.J. (2013). “Compassion training alters altruism and neural responses to suffering”. Psychological Science, 24(7), 1171-1180