با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادگروه روان شناسی دانشگاه پیام نور

2 دانشجوی دکترای روان شناسی دانشگاه پیام نور

چکیده

مقدمه: ادبیات تحقیقی بسیاری در مورد ادراک زمان که در تمام رفتارهای ارگانیسم زنده در جریان است وجود دارد. در روان­شناسی اجتماعی نیز تحقیقات زیادی وجود دارد که به موضوع شکل­گیری رفتار با توجه به زمان می­پردازد. همانند مدیریت زمان، رویکرد زمان، جهت­گیری زمان و یا ارزش­های مرتبط با گذشته و آینده. هدف از این تحقیق، بررسی قدرت پیش­بیینی کنندگی سهل­انگاری اجتماعی و اضطراب انتظار بر ادراک زمان بود. روش: در این تحقیق، 300 دانشجوی دختر به روش در دسترس انتخاب گردیدند. سهل­انگاری اجتماعی با دو زیر مقیاس توجه به خود و بی­تفاوتی، اضطراب انتظار با کمک پرسشنامه استاندارد و ادراک زمان با چهار روش سنجش تولید، بازتولید، مقایسه­ای و برآورد کلامی با کمک نرم افزار سنجیده شد. نتیجه ­گیری: نتایج رگراسیون چند متغیری نشان داد که بی­تفاوتی به­طور مثبت و توجه به خود به­طور منفی ادراک زمان به روش برآورد کلامی را پیش­بینی کرد. متغیرهای پیش بین اضطراب انتظار، توجه به خود و سن آزمودنی­ها توانستند به­طور مثبت ادراک زمان به روش تولید را پیش­بینی نمایند. همچنین نتایج رگراسیون لجستیک نیز نشان داد که متغیر سن، ادراک زمان را به روش سنجش مقایسه­ای پیش­بینی می­نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Assessment of Time Perception in Social Procrastination and Waiting Anxiety

نویسندگان [English]

  • Hossein Zare 1
  • Hamid Reza Imanifar 2

1 Professor in Psychology, Payame Noor University

2 Ph.D student in Psychology, Payame Noor University

چکیده [English]

Introduction: There is a wide range of research on time perception and processing which is related to all organisms’ behaviors. Also, there is a vast literature in social psychology to assess how behavior is shaped by time including topics such as time management, time orientation, or the relative value to past and future. The main aim of the present study was the assessment of relationship among social procrastination, waiting anxiety and time perception. Method:  In this study, 300 female students were selected by convenience sampling. They were assessed using social procrastination inventory with two subscales, waiting anxiety standard questionnaires and time Perception  measured  with  four methods of production, reproduction, verbal estimation and comparison by standard software. Conclusion: Multivariable regression results showed that Incuriosity positively and self concentration negatively (social procrastination subscales) predicted time perception with verbal estimation method. Waiting anxiety, age and self concentration predicted time perception by production method. Also, Logistic regression results showed that age is able to predict time perception by compared method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Time Perception
  • Social Procrastination
  • Waiting Anxiety