شناخت اجتماعی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اثر ‏میانجی همدلی، نشخوار فکری و خشم در رابطه بین خودشیفتگی و فقدان بخشش میان فردی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار روانشناسی دانشگاه پیام نور

2 دانشجوی دکترا روانشناسی دانشگاه پیام نور

چکیده

مقدمه: هدف­ پژوهش حاضر تعیین اثر ‏میانجی همدلی، نشخوار فکری و خشم  در رابطه بین خود­شیفتگی و فقدان بخشش میان فردی بود. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه­آماری پژوهش حاضر 400 دانشجوی کاربر فیسبوک ، لاین ووایبر دانشگاه­های قزوین بودند که از بین آن­ها تعداد 197 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های شخصیت خودشیفته راسکین و تری (1988)، عدم بخشش بین­فردی مرتبط با خطا، مقیاس همدلی (باتسون و شاو،1991) و مقیاس حالت خشم اسپیلبرگر (2003) ‏استفاده شد. یافته­ها: نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد بین خودشیفتگی با همدلی رابطه منفی معنادار و بین خودشیفتگی با نشخوار فکری و خشم رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین عدم بخشش با خشم و نشخوار فکری رابطه منفی معنادار وجود دارد ولی بین همدلی با عدم بخشش ‏رابطه معنادار وجود ندارد. نتایج آزمون رگرسیون میانجی نشان داد متغیر خودشیفتگی به طور مستقیم اثر معنادار بر میزان عدم بخشش دارد. همچنین نتایج نشان داد که از بین متغیرهای همدلی، نشخوار ذهنی و حالت خشم متغیرهای حالت خشم و نشخوار فکری اثر میانجی بر رابطه بین خودشیفتگی و عدم بخشش دارند.‏ ‏نتیجه گیری: بنابراین می­‏توان اینطور نتیجه گرفت که اگر متغیرهایی جزئی رفتاری مانند حالت خشم و نشخوار فکری مورد توجه قرار گیرد از این ‏طریق توانایی تغییر رفتار کلی­تر مانند بخشش وجود خواهد داشت. ‏

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The mediating effect of empathy, rumination, and anger on the relationship between narcissism and lack of interpersonal forgiveness

نویسندگان [English]

  • Majid Saffari Nia 1
  • Mahdi Dehestani 1
  • Azam Fetri 2

چکیده [English]

This study examined the mediating effect of empathy, rumination, and anger on the relationship between narcissism and lack of interpersonal forgiveness. The research method was correlational. The population of this study were all students of Qazvin universities from which 197 persons were selected as the research sample. To collect data, the Narcisistic Personality Questionnaire (Raskin & Terry, 1988), Lack of interpersonal forgiveness associated with the error, and the Empathy Scale (Batson & Shaw, 1991) were applied. The results of Pearson correlation showed a significant negative correlation between empathy and narcissism, and a positive correlation between narcissism and rumination/anger. The results also revaled a significant negative relationship between unforgiveness, rumination, and anger; however, no correlation was found between empathyand unforgiveness. Mediated regression test results revealed that narcissism had a significant effect on the rate of unforgiveness. In addition, the results showed that from among empathy, rumination, and anger, anger and rumination had mediating effect on the relationship between narcissism and unforgiveness. Thus, it can be concluded that if detailed behavioral variables such as the state of anger and rumination be considered, change in more general behaviors such as forgiveness might be achievable.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Empathy
  • Lack of forgiveness
  • Narcissistic personality
  • Rage
  • rumination
مراجع
- پوراسمعلی، ا.؛ بیرامی، م. و هاشمی، ت (1389). «رابطه عامل‌های شخصیتی و زیر مولفه‌های بخشش ‏‏(تنفر پایا، حساسیت به مقتضیات و تمایل بر بخشش)، در بین دانشجویان دانشگاه تبریز».
- سیف اللهی، ا. پ.؛ صفاری­نیا، م. و نیکو­گفتار، م (1394). «تأثیر آموزش همدلی بر کاهش ‏خودشیفتگی و افزایش رفتار جامعه‌پسند». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه پیام­نور استان تهران، دانشکده علوم انسانی. ‏
- صفاری نیا، م.؛ شقاقی، ف. و ملکی، ب (1391). «بررسی مقدماتی ویژگی های روان سنجی ‏پرسشنامه شخصیت خودشیفته‏NPI (40)». فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، شماره 8، پاییز ‏‏1391  ص 71.‏
- صفاری­نیا، م.؛ آقایوسفی، ع.ر. و برادران، م (1393). «رابطه ابعاد شخصیت با حل مسئله و بهزیستی ‏روانشناختی: نقش خودشیفتگی». فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، شماره 17، بهار 1393  ‏ص 89-102.‏
- Abid, M. & Hussain, S. (2015). “Forgiveness: It's relation with psychological well-being and psychological distress among old age women”. Indian Journal of Positive Psychology, 6(4), 340.
-  Ali,  F.;  Amorim, I. S. & Chamorro-Premuzic, T. (2009). “Empathy deficits and trait emotional intelligence in psychopathy and Machiavellianism”. Personality and Individual Differences, 47(5), 758–762.
- Emmons, R. A. (2000). “Personality and forgiveness”. Forgiveness: Theory, research, and practice, 156-‎‎175.
- Enright, R. D. & Coyle, C. T. (1998). “Researching the process model of forgiveness within ‎psychological interventions”. Dimensions of forgiveness: Psychological research and theological ‎perspectives, 139-161. ‎
- Enright, R. D.; Freedman, S. & Rique, J. (1998). “The psychology of interpersonal forgiveness”. ‎Exploring forgiveness, 46-62.‎
- Fatfouta, R.; Gerlach, T. M.; Schröder-Abé, M. & Merkl, A. (2015). “Narcissism and lack of ‎‎interpersonal forgiveness: The mediating role of state anger, state rumination, and ‎state ‎empathy”. Personality and Individual Differences, 75, 36-40.
-  Foster, J. D. & Campbell, W. K. (2005). “Narcissism and resistance to doubts about romantic partners”. Journal of Research in Personality, 39: 550-557.
-  Fehr, R. (2010). On the (un) intended consequences of forgiveness: creativity after conflict. ‎‎Unpublished doctoral dissertation. University of Maryland. ‎
-  Frederick, T. (2015). “Forgiveness and mental health practice”. Mental Health, Religion & Culture, 18(5), 418-424.
- Griffin, B. J.; Worthington Jr, E. L.; Lavelock, C. R.; Wade, N. G. & Hoyt, W. T. (2015). “Forgiveness and mental health”. In Forgiveness and Health (pp. 77-90). Springer Netherlands.
- Jolliffe, D. & Farrington, D. P. (2006). “Examining the relationship between low empathy and bullying”. Aggressive Behavior, 32(2), 540–550.
- Maltby, J.; Macaskill, A. & Gillett, R. (2007). “The cognitive nature of forgiveness: Using cognitive strategies of primary appraisal and coping to describe the process of forgiving”. Journal of clinical psychology, 63(6), 555-566.
-  McCullough,  M.  E.;  Fincham, F. D.  & Tsang,  J. A. (2003). “Forgiveness, forbearance, and time: the temporal unfolding of transgression-related interpersonal motivations”. Journal of personality and social psychology, 84(3), 540.
-  McCullough, M. E.; Rachal, K. C.; Sandage, S. J.; Worthington, E. L.; J. r.; Brown, S. W. & Hight, T. ‎L. (1998). “Interpersonal forgiving in close relationships II: Theoretical elaboration and ‎measurement”. Journal of Personality and Social Psychology, 75(6), 1586–1603.
-  Ra, Y. S.; Cha, S. Y. & Hyun, M. H. i Bae, SM. (2013). “The mediating effects of attribution styles ‎on the relationship between overt-covert narcissism and forgiveness”. Social behavior and ‎personality, 41(4), 881-892. ‎
- Rieffe, C.; Ketelear, L. & Wiefferink, C. H. (2010). Assessing empathy in young children: construction and validation of an empathy questionnaire (em que). Personality and individual differences, in press.
- Sandage, S. J. & Crabtree, S. (2012). “Spiritual pathology and religious coping as predictors of ‎forgiveness”. Mental Health, Religion & Culture, 15(7), 689-707.
-  Sandage, S. J.; Jankowski, P. J.; Bissonette, C. D. & Paine, D. R. (2016). “Vulnerable Narcissism, ‎Forgiveness, Humility, and Depression: Mediator Effects for Differentiation of Self”.
-  Sousa, A. D.; McDonald, S.; Rushby, J.; Li, S.; Dimoska, A. & James, C. (2010). “Understanding deficits in empathy after traumatic brain injury: The role of affective responsivity”.
- Toussaint, L. & Webb, J. R. (2005). “Gender differences in the relationship between empathy and ‎forgiveness”. The Journal of social psychology, 145(6), 673-685.
- Toussaint, L. & Webb, J. R. (2005). “Theoretical and empirical connections between forgiveness, mental health, and well-being”. Handbook of forgiveness, 349-362.
- van der Wal, R. C.; Karremans, J. C. & Cillessen, A. H. (2016). “Interpersonal forgiveness and psychological well-being in late childhood”. Merrill-Palmer Quarterly, 62(1), 1-21.
- Watson, P. J. & Morris, R. J. (1991). “Narcissism, empathy and social desirability”. ‎Personality and ‎Individual Differences, 12(6), 575-579. ‎
- Worthington Jr,  E. L. & Wade, N. G. (1999). “The psychology of unforgiveness and forgiveness and ‎implications for clinical practice”. Journal of Social and clinical psychology, 18(4), 385-418. ‎
- Worthington,  E. L.; J. r.; Witvliet, C. V.; Pietrini, P. & Miller, A. J. (2007). “Forgiveness, health, and ‎well-being; A review of evidence for emotional versus decisional forgiveness, dispositional ‎forgiveness, and reduced unforgiveness”. Journal of Behavioral Medicine, 30, 291-302
- Ysseldyk,   R.; Matheson,  K. & Anisman, H. (2007). “Rumination :  Bidging  a gap  between fogivingess , vengefulness,  and  pshological  health”. Personality  and  Individual Differences,42(8):1573-84.
شناخت اجتماعی
دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 12
پاییز و زمستان 1396
بهمن 1396
صفحه 143-154
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار