- ابوالقاسمی، ع (1392). «ارﺗﺒﺎط رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ، ﭘﺮدازش و ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﯿﺠﺎن ﺑﺎ علائم ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اسکیزوفرنی». مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 12:89-102.
- بنی اسدی، ح و باقری، م (1390). داﻧﺶ ارﺗﺒﺎط غیرکلامی و ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ. اندیشه و رفتار، 5، 20: 43-51.
- حاجی کریم، آ (1390). «مطالعه کیفی ارتباط غیرکلامی معلم و کیفیت زبان آموزی فراگیرندگان ایرانی». پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه الزهرا. دانشکده ادبیات.
- دانش پور، سید س.ع.ه و چرخچیان، م (1386). فضاهای عمومی و عوامل مؤثر بر حیات جمعی. باغ نظر، 7:19-28.
- درودی، ه و صمدی تبار منفرد، ع (1392). «ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ و رضایتمندی ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن در نمایندگیهای ﺷﺮﮐﺖ ﺧﻮدروﺳﺎزی ﺗﻮﯾﻮﺗﺎ در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان». مطالعات رسانهای، 8، 22: 91-101.
- رحمانی، ر و بنی اسدی، ح (1391). «اثربخشی آموزش ارتباط غیرکلامی بر کاهش کمرویی». اندیشه و رفتار، 7، 21: 47-91.
- رﯾﭽﻤﻮﻧﺪ و.پ و ﻣﮏ ﮐﺮوﺳﯽ، ج.س (1388). رﻓﺘﺎر ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ در رواﺑﻂ ﻣﯿﺎن ﻓـﺮدی:درسنامه ارﺗﺒﺎﻃـﺎت غیرکلامی. مترجمین فاطمه سادات موسوی و ژیلا عبدالله پور. تهران: دانژه.
- زاهد بابلان، ع (1391). «میزان همخوانی روابط کلامی و غیرکلامی معلمان در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان». مجله روانشناسی مدرسه. 1، 1، 46-61.
- صلیبی، ژ (1390). ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﺮ ﺳﻬﻢ ارﺗﺒﺎﻃﺎت غیراجتماعی. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﭘﮋوﻫﻲ، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت فرهنگی. 2، 2 101-116.
- عباس نژاد، ح.؛ طیرانی نیک نژاد، ح.؛ قاسمی، م.م و جهانگیری، ن (1394). «مقایسه ارتباطات غیرکلامی کودکان کمشنوای استفاده کننده از کاشت حلزون و سمعک». مجله علوم پیراپزشکی و توانبخشی مشهد،4، 3: 66-73.
- کجوری، ف (1393). «بررسی رابطه بین آموزش مهارتهای اجتماعی با مهارت برقراری ارتباط در دانشآموزان مقطع پیشدبستانی منطقه 5 شهر تهران». پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
- Depaulo, B. M. (1992). Nonverbal behavior and self-presentation. Psychological bulletin, 111, 203-243.
- Glass, C. V. (1994). Where is the mind? Constructi- vist and sociocultural perspectives on learning, information age. Greenwich: Publishing, Inc.
- Hasbayi, M. (2012). Exploring Teachers' Perceptions on the Actual Use of Nonverbal Communication Signals in EFL Classrooms. University of Tabriz. Faculty of Literature and Foreign Languages Department of English Language and Literature. For the Degree of Master of Arts (M.A.).
- Kobayashi, H. (2000). “Standardization perception of social interaction questionnaire in Japan”. Japan- se Journal of Psychodrama, 67-89.
- Kotlyara, I. & Arielyb, D. (2013). “The effect of nonverbal cues on relationship formation”. Computers in Human Behavior, 29(3), 544-551.
- Lauren. A.; Maxim, J.; Stephen, J. & Nowicki, J. (2003). “Developmental association between nonverbal ability and social competence”. Philosophy, Sociology and Psychology, 2(10), 745-758.
- Lavelle, M.; Healey, P. G. & McCabe, R. (2014). “Nonverbal behavior during face-to-face social interaction in schizophrenia: a review”. The Journal of nervous and mental disease, 202(1), 47-54.
- Feldman, R. S.; Philippot, P. & Custrini, R. J. (1991). Social competence and nonverbal behavior. In R. S. Feldman & B. Rime (Eds.), Fundamentals of nonverbal behavior (pp. 329 –350). New York: Cambridge University Press.
- Wood, J. T. (2012). Interpersonal Communication: Everyday Encounters. (7th Edition). Boston, MA: Wadsworth.
- Yoon, S.; Kim, S.; Kim, J. & You, Y. (2016). “A study on the Impact of Consultants’ Nonverbal Communication on Customer Satisfaction, Trust, and Long-term Relationship Orientation of the Client Firm”. Indian Journal of Science and Technology, 9(26).