In collaboration with Payame Noor University and Iranian Association of Social Psychology

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Psychology, Payame Noor University

2 Associate Professor, Department of Educational Sciences, Payame Noor University

Abstract

Aim: The aim of this study was to determine   the effects of relationship enrichment on the rate of compatibility of married students. Method: The study was a quasi- experimental study with pre-test and post-test design. The statistical population comprised of 30 university student couples of Payame-Noor University of Uromieh. The couples were randomly divided into control (15 couples) and experimental groups (15 couples). The independent variable was relationship enrichment that was tested on experimental group in 10 sessions. The control group was not exposed to any variable. The research instrument was marital adjustment questionnaire. Results: the results showed that relationship enrichment is effective for couples’ compatibility, the aspects of which include: marital satisfaction, marital solidarity, couples agreement, and expression of love. Conclusion: Relationship enrichment increases the marital compatibility.

Highlights

- احمدی، خدابخش (1382). بررسی عوامل مؤثر بر سازگاری زوجین و مقایسه دو روش مداخله­ای تغییر شیوه زندگی و حل مسائل خانوادگی در کاهش ناسازگاری زناشویی. رساله دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی.

- اولیاء، نرگس (1385). بررسی تأثیر آموزش غنی­سازی زندگی بر افزایش رضایتمندی زوجین شهر اصفهان،  پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.

- ایمان­نژاد، کبری (1388). بررسی رابطه الگوهای ارتباطی با سلامت روان و رضایت زناشویی زوجین، پایان­نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.

- برنشتاین، فیلیپ و برنشتاین، مارسی (1382). زناشویی درمانی. ترجمه: حمیدرضا سهرابی، تهران، انتشارات مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.

- تاشک، آناهیتا (1384). تبیین رضایت زناشویی و سلامت روانی بر حسب سبک­های مقابله. روان شناسی معاصر، شماره 1.

- تهرانی، فاطمه (1384). بررسی تأثیر آموزش مهارت­های ارتباطی بر افزایش رضایت زناشویی زنان ساکن اصفهان. دانشگاه آزاد اسلامی رودهن.

- ثنایی، باقر (1384). مقیاس­های سنجش خانواده و ازدواج. تهران، انتشارات بعثت.

- عصاری، بهاره (1388). اثربخشی آموزش مهارت­های ارتباطی بر افزایش صمیمیت دانشجویان متاهل داوطلب دانشگاه آزاد اسلامی رودهن.

- صدرآمیز، خدیجه (1386). بررسی عوامل مؤثر بر سازگاری زناشویی در شهر شیراز. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.

- فروقان­فر، مریم (1385). رابطه شیوه­های حل ­مسئله با سازگاری زناشویی دانشجویان متأهل. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شهید بهشتی.

- نوابی­نژاد، مریم (1380). نقش مهارت­های اجتماعی در سازگاری زناشویی و طراحی یک مدل آموزشی و ارزیابی آن. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.

- نظری، علی­محمد (1386). مبانی زوج درمانی و خانواده درمانی. تهران، انتشارات نشر علم.

- Accordino, M.P. & Guerney, B.G., Jr. (2002). The empirical validation of Relationship Enhancement couple and family therapies. In D.J. Cain & J. Seeman (Eds.), Humanistic psychotherapies:Handbook of research and practice(pp. 403–442). Washington, DC: American.

- Ahmad, Saunia & Reid, David W. (2008). Relationship Satisfaction among South Asian Canadians: The Role of ‘Complementary-Equality’ and Listening to Understand. Interpersona2(2), 131-150.

 - Brooks, L.W. (2001). An investigation of relationship enhancement therapy in a group format with rural, southern couples: Doctoral dissertation, The Florida State University. Dissertation Abstracts International, 58-06A, 239

- Duquette, D.R. (2001). A program design of a relationship enhancement seminar for same-sex couples who are HIV sero-discordant [dissertation]. Carlos: Albizu University.

- Jessee, R. & Guerney, B.G. (1981). A comparison of gestalt and relationship enhancement treatments with married couples. Am J Fam Ther.;9:31-41.

- Kalkan, m. & Ersanli, E. (2008). The effect of the marriage Enrichment program based on cognitive behavioral approach on the marital adjustment. Journal of psychology. 155(7), 651-692.

- Guerney, B.G., Jr. (2005). Relationship   Enhancement couple/marital/family therapist’s manual(4th ed.). Bethesda, MD: IDEALS.

- Griffin, J.M., Jr. & Apostal, R.A. (1990). The influence of Relationship Enhancement training on differentiation of self.Journal of Marital and Family Therapy, 19, 267–272.

- Murat Yalcin, Bektas & karaban, T.F, (2007). Effect of a couple communication program on marital adjustment. Dio:10/3112/jafn. 2007. 01. 060053.

- Murry, S.M.; Rose, P.; Bellavia, G.M.; Holmes, J.G et al. (2002). When Rejection Stings: How Self-Esteem Constraints Relationship_Enhancement Processes, Journal of Personality & Social Psychology, 83(3), 556-573.

- Olson, david H & Miller, sherod (2007). Integrating prepare/ enrich and Couple communication programs: A longitudinal follow-up study. WWW.prepar-enrich.org.nz.

- Ross, E.R.; Baker, S.B. & Guerney, B.G. (1985). Effectiveness of Relationship Enhancement Therapy versus therapist’s preferred therapy. American Journal of Marital and Family Therapy, 13,11-21.

- Scuka, R.F. (2005). Relationship Enhancement Therapy (4thed). With permission of IDEALD, Inc.

- Sholenberger, matthew, A. (2001). Increasing marital adjustment in graduate students and their spouse through relationship enhancement. Dissertation. State university, 36-68

- Spanier, G.B. & Lewis, R.A. (1979). Marital quality:A review of the seventies. Journal of Marriage andthe Family, 42., 825-839.

- Victoria, L. Blanchard. (2008). Does marriage and relationship Education improve cuples communication? A meta analytic study. Brigham Young University.

Keywords