نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، ایران.
2 کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، اصفهان.
3 کارشناسی ارشد گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، اصفهان.
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای استرس و ناراحتی های هیجانی ناشی از بیماری دیابت و همچنین تأثیر منفی آن بر روی کنترل قند خون در این بیماران؛ تاکنون شیوه های مختلفی از مداخله های روانشناختی مورد بررسی قرار گرفته اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله گروهی روانی اجتماعی بر شاخصهای بهزیستی جسمی و روانی بیماران دیابتی انجام گردید. روش: کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع دو در مرکز تحقیقات دیابت شهر یزد جامعه آماری پژوهش حاضر بودند که از این تعداد 80 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامههای بهزیستی روانی WBQ-12، پرسشنامه کیفیت زندگی وابسته به دیابت (ADDQOL19) را تکمیل کرده و سپس برای گرفتن آزمایش خون به آزمایشگاه معرفی شدند. داده ها با استفاده از نرمافزار spss و روش MANOVA تجزیه و تحلیل شد. نتایج: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که تأثیر مداخله گروهی روانی اجتماعی در بهبود شاخصهای بهزیستی روانی و کیفیت زندگی در مرحله دوم (تفاضل سنجش اول و سوم) بیشتر و معنادارتر از مرحله اول (تفاضل سنجش اول و دوم) بوده است. همچنین میزان HbA1c در پس آزمون گروه آزمایش کاهش نشان داده بود اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مداخله گروهی روانی اجتماعی بر بهبود متغیرهای سلامت روانی در بیماران دیابتی تأثیر مثبت دارد و سبب افزایش بهزیستی و کیقیت بهتر زندگی در این بیماران می شود. اما تأثیر این مداخله با گذشت زمان مشهودتر م یباشد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The Impact of Group Psychosocial Intervention on Indicators of Mental and Physical Well-being in Patients with Type 2 Diabetes
نویسندگان [English]
- Mohsen Golparvar 1
- Zahra Javadian 2
- Zohre Esmailian Ardestani 3
- Akram Ahmadi 3
چکیده [English]
Aims: Given the high prevalence of stress and emotional distress caused by diabetes and also its negative effects on glycemic control in these patients, various methods of psychological intervention have been investigated. The present study aimed to investigate the impact of group psychosocial intervention on indices of mental and physical well-being in diabetic patients. Methods: All women with type2 diabetes in Yazd Diabetes Research Centre were considered as statistical community from which 80 women were selected by random sampling. They completed WBQ-12 questionnaire and diabetes-dependent quality of life questionnaire (ADDQOL) and then were introduced to lab for blood test. Data was analyzed by SPSS software and MANOVA. Results: Statistical analyses showed that the scores of experimental group on quality of life and psychosocial well-being were significantly higher in second stage than first stage. So HbA1c decreased in the experimental group but this difference was not significant. Conclusion: The results showed that group psychosocial intervention has positive effects on glycaemic control in diabetic patients and leads to well-being and better quality of life in these patients. But the effects of this intervention increases over time.
کلیدواژه‌ها [English]
- Diabetes
- Psychosocial
- Well-being
- Quality of Life
)