نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
2 دانشیار و عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
3 کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
4 کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه تبریز
چکیده
هدف: مسائل مطرح برای انسان به طور چشمگیری ریشه و اساس اجتماعی دارند؛ این پژوهش با هدف بررسی توان پیشبینی توان حل مسأله اجتماعی بر اساس سبک شناختی در دانشجویان دانشگاه تبریز انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی ـ همبستگی است، که بر روی 500 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 88 ـ 89 به شیوه تصادفی نسبتی اجرا شد. ابزارهای جمعآوری اطلاعات پرسشنامه ی میزان مهارت حل مشکلات اجتماعی لیندا دالبرگ و همکاران (1387) و پرسشنامه سبکهای شناختی کلب بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سبکهای شناختی به میزان 8 درصد می توانند تغییرات مربوط حل مسأله اجتماعی را بهطور معنی داری تبیین کنند (01/0=P)؛ نتایج همچنین نشان داد که تفاوت معناداری در حل مسأله اجتماعی بر اساس سبکهای شناختی متفاوت وجود دارد (01/0> P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده می توان گفت که توجه به سبکهای شناختی در حل مسأله اجتماعی ضرورت می نماید.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Prediction of social problem solving ability of students based on their cognitive styles
نویسندگان [English]
- Mansour Beyrami 1
- Touraj Hashemi Nosrat abad 2
- Jaber Alizadeh Goradel 3
- Hakimeh Alizadeh 4
چکیده [English]
Aim: Human problems are significantly rooted in society. The aim of this study was prediction of social problem solving ability of students based on their cognive styles. Method: This research was descriptive correlation (prediction) study, which was performed on 500 students of Tabriz University who were selected by relational random method. Data were gathered by using Linda Dalberg et.al’s(1387) questionnaire of social problem solving and Kolab’s cognitive styles questionnaires. The data were analyzed by multiple regression, one way ANOVA, and Tooky tests . Results: The results showed that cognitive styles predicted changes on social problem solving up to 8 percent (p= 0/001). Cognitive Styles involved 4 types: divergent, assimilation, convergent, and accommodation cognitive styles which explained changes in social problem solving ability. Results also showed that significant differences in social problem solving are based on different cognitive styles. (p < 0/001). Conclusions: Based on the findings, we can say that considering the cognitive styles in social problem solving is necessary.
کلیدواژه‌ها [English]
- Cognitive Styles
- social problem solving
- Student`s Population
)