نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور
2 کارشناس ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد
3 استادیار گروه روان شناسی کودکان با نیاز های خاص، دانشکده روان شناسی دانشگاه اصفهان
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی آموزش حل مسئله بر اضطراب امتحان و اضطراب اجتماعی دانش آموزان پسر دبستانی بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر نجف آباد در سال تحصیلی 1393-1392 بود که از میان آنها تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. هردو گروه در مراحل پیشآزمون و پسآزمون، به پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرابک (1996) پاسخ دادند. برای گروه آزمایش، هشت جلسه گروهی آموزش حل مسئله به صورت یکبار در هفته اجرا شد، اما گروه کنترل، مداخلهای دریافت نکردند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تمام متغیرهای وابسته در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری داشت. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این پژوهش، آموزش حل مسئله میتواند به عنوان یک مداخله مؤثر در جهت کاهش اضطراب امتحان و اضطراب اجتماعی در دانش آموزان دبستانی در نظر گرفته شود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Effectiveness of Problem Solving Training on Test Anxiety and Social Anxiety In Primary School Students
نویسندگان [English]
- hamid kazemi 1
- Mojdeh Waziri 2
- Ahmad Abedi 3
1 Assistant professor of psychology, Payam-e Noor University
2 M.A in clinical psychology, Azad University of Najaf Abad
3 Associate professor of exceptional children psychology, Esfahan University
چکیده [English]
Introduction: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of problem solving training on test and social anxiety in elementary school male students. Methods: The statistical population of this study were all the elementary school male students of Najaf Abad city in academic year 2013-2014. Out of the population, 30 students were selected through cluster random sampling and were assigned randomly in one experimental (n=15) and one control (n=15) group. Both groups completed a Test Anxiety Questionnaire (Abolghasemi et al. 1375) and Jerabek's (1996) Social Anxiety Questionnaire in pre-test and post-test stages. Eight weekly sessions of problem solving training was administrated to the experimental group for once a week, but the control group received no intervention. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. Findings: The results showed that both of the dependent variables in the experimental group were reduced significantly compared with control group. Conclusion: Based on the results of this study, problem solving training can be considered as an efficient intervention to reduce test and social anxiety in primary school students.
کلیدواژهها [English]
- Problem-solving
- Test Anxiety
- Social Anxiety