با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه پیام نور

2 استاد روانشناسی دانشگاه پیام نور

3 استادیار روانشناسی دانشگاه پیام نور

چکیده

 مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین زبان بدن با ادراک تعامل اجتماعی در دانش آموزان مقطع متوسطه بود. روش: پژوهش در قالب یک طرح توصیفی – همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول در شهر شیراز به تعداد 12871 در سال تحصیلی 95-96 بود. با استفاده از فرمول کوکران 290 دانش آموز وارد مطالعه شدند. روش نمونه گیری به صورت خوشه­ای است. به منظور جمع آوری داده­ها از پرسشنامه­های زبان بدن حصبایی و  ادراک تعامل اجتماعی گلاس استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار نسخه 20 و ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج نشان دادند  غیررفتارهای غیرکلامی معلمان، در سر با 28/0=β، دست با 21/0=β  و چشم با 16/0=β بیشترین سهم را در تبیین ادراک تعامل اجتماعی دانش آموزان دارند نتیجه گیری: بنابراین معلمان بیشتر از سرنخ­های سر، دست و سپس چشم برای تعامل با دانش آموزان استفاده می­کنند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Relationship between Body Language and Perception of Social Interaction

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Rohi Jahromi 1
  • Hosain Zare 2
  • Nila Akhondy 3

چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to investigate the relationship between body language and perceived social interaction in high school students.  Method: The research method was descriptive and correlational. The statistical population was all the 12871 high school students of Shiraz city the enrolled in the academic year of 1395-1396. Using Cochran Formula and cluster sampling, 290 students were chosen to take part in the study. Data collection took place using Body Language Questionnaire by Hasibani and the Glass's Perception of Social Interaction Questionnaire. Data were analyzed by SPSS version 20 and by using the Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis.  Findings: The results indicated that among the nonverbal behaviors of teachers, according to standard beta, head (β=0.28), hand (β=0.21) and eyes (β=0.16) had the most role and contribution in explaining the students' perceived social interaction. Conclusion: Therefore, the teachers used head, hands and eyes as non-verbal cues for more interaction with students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • body language
  • Nonverbal Behaviors
  • Perceived Social Interaction
- ابوالقاسمی، ع (1392). «ارﺗﺒﺎط رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ، ﭘﺮدازش و ﺑﺎزﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﯿﺠﺎن ﺑﺎ علائم ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ در ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اسکیزوفرنی». مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 12:89-102.
- بنی اسدی، ح و باقری، م (1390). داﻧﺶ ارﺗﺒﺎط غیرکلامی و ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ. اندیشه و رفتار، 5، 20: 43-51.
- حاجی کریم، آ (1390). «مطالعه کیفی ارتباط غیرکلامی معلم و کیفیت زبان آموزی فراگیرندگان ایرانی». پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه الزهرا. دانشکده ادبیات.
- دانش پور، سید س.ع.ه و چرخچیان، م (1386). فضاهای عمومی و عوامل مؤثر بر حیات جمعی. باغ نظر، 7:19-28.
- درودی، ه و صمدی تبار منفرد، ع (1392). «ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ و رضایت‌مندی ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن در نمایندگی‌های ﺷﺮﮐﺖ ﺧﻮدروﺳﺎزی ﺗﻮﯾﻮﺗﺎ در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان». مطالعات رسانه­ای، 8، 22: 91-101.
- رحمانی، ر و بنی اسدی، ح (1391). «اثربخشی آموزش ارتباط غیرکلامی بر کاهش کمرویی». اندیشه و رفتار، 7، 21: 47-91.
- رﯾﭽﻤﻮﻧﺪ و.پ و ﻣﮏ ﮐﺮوﺳﯽ، ج.س (1388). رﻓﺘﺎر ﻏﯿﺮﮐﻼﻣﯽ در رواﺑﻂ ﻣﯿﺎن ﻓـﺮدی:درس‌نامه ارﺗﺒﺎﻃـﺎت غیرکلامی. مترجمین فاطمه سادات موسوی و ژیلا عبدالله پور. تهران: دانژه.
- زاهد بابلان، ع (1391). «میزان همخوانی روابط کلامی و غیرکلامی معلمان در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان». مجله­ روانشناسی مدرسه. 1، 1، 46-61.
- صلیبی، ژ (1390). ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﺮ ﺳﻬﻢ ارﺗﺒﺎﻃﺎت غیراجتماعی. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﭘﮋوﻫﻲ، ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت فرهنگی. 2، 2 101-116. - عباس نژاد، ح.؛ طیرانی نیک نژاد، ح.؛ قاسمی، م.م و جهانگیری، ن (1394). «مقایسه ارتباطات غیرکلامی کودکان کم‌شنوای استفاده کننده از کاشت حلزون و سمعک». مجله علوم پیراپزشکی و توان‌بخشی مشهد،4، 3: 66-73.
- کجوری، ف (1393). «بررسی رابطه بین آموزش مهارت‌های اجتماعی با مهارت برقراری ارتباط در دانش‌آموزان مقطع پیش‌دبستانی منطقه 5 شهر تهران». پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکزی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
- Depaulo, B. M. (1992). Nonverbal behavior and self-presentation. Psychological bulletin, 111, 203-243.
- Glass, C. V. (1994). Where is the mind? Constructi- vist and sociocultural perspectives on learning, information age. Greenwich: Publishing, Inc.
- Hasbayi, M. (2012). Exploring Teachers' Perceptions on the Actual Use of Nonverbal Communication Signals in EFL Classrooms. University of Tabriz. Faculty of Literature and Foreign Languages Department of English Language and Literature. For the Degree of Master of Arts (M.A.).
- Kobayashi, H. (2000). “Standardization perception of social interaction questionnaire in Japan”. Japan- se Journal of Psychodrama, 67-89.
- Kotlyara, I. & Arielyb, D. (2013). “The effect of nonverbal cues on relationship formation”. Computers in Human Behavior, 29(3), 544-551.
- Lauren. A.; Maxim, J.; Stephen, J. & Nowicki, J. (2003). “Developmental association between nonverbal ability and social competence”. Philosophy, Sociology and Psychology, 2(10), 745-758.
- Lavelle, M.; Healey, P. G. & McCabe, R. (2014). “Nonverbal behavior during face-to-face social interaction in schizophrenia: a review”. The Journal of nervous and mental disease202(1), 47-54.
- Feldman, R. S.; Philippot, P. & Custrini, R. J. (1991). Social competence and nonverbal behavior. In R. S. Feldman & B. Rime (Eds.), Fundamentals of nonverbal behavior (pp. 329 –350). New York: Cambridge University Press.
- Wood, J. T. (2012). Interpersonal Communication: Everyday Encounters. (7th Edition). Boston, MA: Wadsworth.
- Yoon, S.; Kim, S.; Kim, J. & You, Y. (2016). “A study on the Impact of Consultants’ Nonverbal Communication on Customer Satisfaction, Trust, and Long-term Relationship Orientation of the Client Firm”. Indian Journal of Science and Technology9(26).