روانشناسی شناختی
ندا نعمتی؛ محمد اورکی؛ مجید صفاری نیا
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اثربخشی تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) و درمان مبتنی بر هیجان بر انعطافپذیری روانشناختی و توانمندی شناختی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه زنان آسیبدیده از روابط فرازناشویی شهر اصفهان (شامل کلینیک روانشناختی نیک اوین و موسسه خیریه حضرت ابوالفضل) در بهار 1403 بود. ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت اثربخشی تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) و درمان مبتنی بر هیجان بر انعطافپذیری روانشناختی و توانمندی شناختی در زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی انجام شد. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه زنان آسیبدیده از روابط فرازناشویی شهر اصفهان (شامل کلینیک روانشناختی نیک اوین و موسسه خیریه حضرت ابوالفضل) در بهار 1403 بود. بر این اساس، یک گروه از زنان آسیبدیده از روابط فرازناشویی به صورت گمارش تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) 15 نفری قرار گرفتند و بوسیله پرسشنامه انعطافپذیری شناختی دنیس و وندر وال (2010) و توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (1996) مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس آمیخته بوسیله نرمافزار spss نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد درمان تصویرسازی ارتباطی و درمان مبتنی بر هیجان در افزایش انعطافپذیری روانشناختی و توانمندی شناختی اثربخشی معنادار داشته و تفاوت این اثربخشی بین این دو رویکرد درمانی معنادار نیست (05/0P<). یافتهها همچنین نشان داد اثرات درمانی در طول زمان ثبات داشته اند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت اثربخشی درمان تصویرسازی ارتباطی و درمان مبتنی بر هیجان بر انعطافپذیری روانشناختی و توانمندی شناختی در طول زمان ثبات دارد. نتایج نشان بدست آمده نشان داد که تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) و درمان مبتنی بر هیجان میتوانند به عنوان رویکردی موثر در بهبود زنان آسیبدیده خیانت مورد استفاده قرار گیرد و نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنها ایفا کند.
محمد اورکی؛ مریم سیادت؛ احمد علی پور؛ فرهاد جمهری
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مدل پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بخش کرونا براساس استرس ادراک شده با میانجی گری تیپ شخصیتی در پرستاران مشغول به خدمت در بخش های درمانی بیماران مبتلا به کووید 19 بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان های امام خمینی، ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مدل پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بخش کرونا براساس استرس ادراک شده با میانجی گری تیپ شخصیتی در پرستاران مشغول به خدمت در بخش های درمانی بیماران مبتلا به کووید 19 بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران مشغول به کار در بیمارستان های امام خمینی، سینا، شهدای یافت آباد و آتیه شهر تهران در سال 1399 بودند که از بین آنها 200 پرستار به صورت دردسترس انتخاب شده و پرسشنامه ها را به صورت اینترنتی تکمیل کردند. ابزار پژوهش شامل مقیاس فرسودگی شغلی مسلش(1981)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران(1983) و مقیاس تیپ شخصیتی D دﻧﻮﻟﺖ (2000) بودند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد شاخص های برازش مدل یش بینی در وضعیت مطلوبی قرار دارد. استرس ادراک شده بر فرسودگی شغلی اثر مستقیم و غیرمستقیم معنی داری دارد(p>0.05). بدین معنا که با افزایش استرس ادراک شده، سطح فرسودگی شغلی افزایش می یابد.. تیپ شخصیتی D (عواطف منفی و بازداری اجتماعی) از یک سو تحت تأثیر سطح استرس ادراک شده قرار می گیرد و از سوی دیگر بر فرسودگی شغلی پرستاران مشغول به خدمت در بخش های درمانی بیماران مبتلا به کووید 19 دارد تأثیر می گذارد.. نتیجه گیری: بنابراین بکارگیری راهکارهای کاهش استرس ادراک شده، میتواند با ارتقاء بهداشت روانی پرستاران، به کاهش فرسودگی شغلی پرستاران منجر شود.
