نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2 کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه پیام نور، گلستان، ایران
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و علائم روان تنی نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست ساکن مراکز شبه خانواده شهر مشهد در سال 1402 بودند که تعداد آنها 1700 نفر محاسبه شده است. از جامعه ذکر شده تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامههای ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) و علائم روانتنی نجاریان و داوودی (1380) بود. گروه آزمایش، آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی را در 8 جلسه 60 دقیقهای دریافت کردند اما گروه گواه تا پایان پژوهش هیچ مداخله دریافت نکردند. دادههای پژوهش با تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیره توسط نرمافزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و علائم روانتنی نوجوانان بیسرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده اثربخش است (05/0>p). نتایج حاکی از آن است که آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی با تغییر نگرشها، ارزشهـا، رفتـار و ارتقاء سطح عزّت نفس و تعـاملات اجتمـاعی موجب کاهش ترس از ارزیابی منفی و علائم روان تنی نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده میشود.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
The Effectiveness of Social-Emotional Competence Training on the Fear of Negative Evaluation and Psychosomatic Symptoms of Homeless and Poorly Supervised Adolescents in Quasi-Family Centers
نویسندگان [English]
- Mojtaba Aghili 1
- Narges Sanatian 2
1 Assistant Professor, Department of Psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran.
2 Master of Psychology Payam Noor University, Golestan, Iran
چکیده [English]
This research was conducted with the aim of investigating the effectiveness of social-emotional competence training on the fear of negative evaluation and psychosomatic symptoms of homeless and poorly supervised adolescents in quasi-family centers. The design of the semi-experimental research was pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the research was all the unsupervised and poorly supervised teenagers living in quasi-family centers in Mashhad in 2023, whose number was calculated to be 1700. From the mentioned population, 30 people were selected by available sampling method and were placed in two experimental and control groups (15 people in each group) by random method. The research tools were questionnaires of fear of negative evaluation by Leary (1983) and psychosomatic symptoms by Najarian and Davoudi (2009). The experimental group received social-emotional competence training in 8 sessions of 60 minutes, but the control group did not receive any intervention until the end of the study. Research data were analyzed by multivariate and univariate covariance analysis by SPSS version 24 software. The results showed that social-emotional competence training is effective on the fear of negative evaluation and psychosomatic symptoms of homeless and poorly supervised adolescents in quasi-family centers (p<0.05). The results indicate that social-emotional competence training, by changing attitudes, values, behavior and improving the level of self-esteem and social interactions, reduces the fear of negative evaluation and psychosomatic symptoms of unaccompanied and poorly supervised adolescents in quasi-family centers.
کلیدواژهها [English]
- Social-Emotional Competence
- Fear of Negative Evaluation
- Psychosomatic Symptoms
- Quasi-Family Centers