شناخت اجتماعی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی اجتماعی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

سنجش گروهی میزان و انگیزه‌های عدم‌صداقت و مقایسه آن در مردان و زنان: یک مطالعه آزمایشی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری روان‌شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران .

2 دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران.

3 دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران .

چکیده

مقدمه: عدم‌صداقت، رفتار فراگیری است که همراه با منفعت شخصی و زیان رساندن به‌فرد، گروه دیگر یا جامعه است. بنابراین هدف این پژوهش سنجش گروهی میزان و انگیزه‌های عدم‌صداقت و مقایسه آن در مردان و زنان است.
روش: پژوهش حاضر به‌صورت طرح پس‌آزمون با دو گروه مردان و زنان (مطالعه تک‌ضربه ای) انجام می‌شود. جامعه‌ آماری متشکل از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه گیلان است. نمونه پژوهش حاضر شامل 189 دانشجو است که به‌روش نمونه‌گیری هدفمند و براساس ملاک‌های ورود و خروج انتخاب شده و در دو گروه مردان (92 نفر) و زنان ( 97نفر) قرار گرفتند و از روش پرتاپ تاس (فیشباخر، 2013) برای سنجش میزان و انگیزه‌های عدم‌صداقت استفاده شد و داده‌های حاصل با کمک آزمون دوجمله‌ای تحلیل شد. به‌منظور مقایسه‌ی میزان و انگیزه‌های عدم‌صداقت در دو جنس به‌ترتیب از آزمون t مستقل و آزمون خی‌دو استقلال استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌ می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از مردان (z=4.78, df=91, p<0.001)، زنان (z=1.71, df=96, p<0.05) و کل شرکت‌کنندگان (z=4.66, df=188, p<0.001) با انگیزه‌ «انسان اقتصادی» دست‌به رفتار عدم‌صداقت زده‌اند. انگیزه‌ «تصویر منِ‌صادق» در مردان (z=1.15, df=91, p<0.045)و رفتار محافظه‌کارانه در زنان (z=1.71, df=96, p<0.05) در مواجهه با رفتار عدم‌صداقت مشاهده شد. همچنین مردان و زنان در میزان رفتار عدم‌صداقت (t=1.15, df=187, p<0.175) و انگیزه‌ انسان اقتصادی (χ²=2.805, df = ... ,p<0.093) تفاوت معناداری نداشتند.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌ها، دستیابی به سود حداکثر، در افراد برانگیزاننده‌ی رفتار عدم‌صداقت است و هچنین در مردان و زنان به ترتیب ارائه تصویر صادقانه از خویشتن و رفتار محافظه‌کارانه نمود بیشتری دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Aggregate Measurement of Dishonesty Rate and Motivations and its Comparison in Men and Women: An Experimental Study

نویسندگان [English]

  • Javid Takjoo 1
  • Iraj Shakerinia 2
  • Seyed vali ollah Mousavi 2
  • Sajjad Rezaei 3

1 PhD student in Psychology, University of Guilan, Guilan, Iran.

2 Associate Prof, Department of Psychology, University of Guilan, Guilan, Iran.

3 Associate Prof, Department of Psychology, University of Guilan, Guilan, Iran .

چکیده [English]

Introduction: Dishonesty is a pervasive behavior that occurs in various contexts. Therefore, the purpose of this research is to measure the rate and motivations of dishonesty in aggregate and compare it in both genders.
Method: The current research conducted using one-shot study design. The statistical population consists of all undergraduate students of University of Guilan. The present study includes 189 students who were selected by purposeful sampling and based on the inclusion and exclusion criteria and were divided into two groups: men (92 people) and women (97 people). The Dice-rolling method was used to measure the rate and motivations of dishonesty. The resulting data were analyzed by binomial test. The Independent t test and the Chi-square test of independence was used to compare the rate and motivations of dishonesty in both genders respectively.
Finding: The results indicate that a significant proportion of men (z=4.78, df=91, p< 0.001), women (z=1.71, df=96, p<0.05), and the total participants (z=4.66, df=188, p<0.001) engaged in dishonest behavior with economical motivation. The honest-image motivation was observed in men (z =1.15, df=91, p<0.045), while a conservative approach to dishonest behavior was observed in women (z=1.71, df=96, p<0.05). Furthermore, no significant difference was found between men and women in the rate of dishonest behavior (t=1.15,df=187, p<0.175) or in the economical motivation (χ²=2.805, df=1, p<0.093).
Conclusion: Based on the findings, maximizing personal gain is a motivator for dishonest behavior. Additionally, maintaining an honest self-image is more prominent in men, while a conservative approach is more evident in women

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dishonesty
  • Gender
  • Economical Motivation
  • Honest-Image Motivation
  • Disadvantageous lie
مراجع
کاظمی عبدالمحمد، گودرزی محسن(1401). فراز و فرود اعتماد در ایران طی نیم‌قرن اخیر: نگاهی به روندها، علل و پیامدها. مسائل اجتماعی ایران، 13(1)، 208-181
Abeler, J., Nosenzo, D., & Raymond, C. (2019). Preferences for truth-telling. Econometrica, 87(4), 1115-1153.
Beck, T., Bühren, C., Frank, B., & Khachatryan, E. (2020). Can honesty oaths, peer interaction, or monitoring mitigate lying?. Journal of Business Ethics, 163, 467-484.
Bicchieri, C. (2017). Norms in the wild: How to diagnose, measure, and change social norms. Oxford University Press.
Bonavia, T., Brox-Ponce, J., & Rodrigo, M. F. (2023). Level of Effort and Economic Dishonesty: Are Expectations Relevant?. Europe's Journal of Psychology, 19(4), 335.
Bonfim, M. P., & Silva, C. A. T. (2018). The influence of the leader in the behavior of the group. European Journal of Scientific Research, 151(2), 241-258
Bowles, H. R., Babcock, L., & Lai, L. (2007). Social incentives for gender differences in the propensity to initiate negotiations: Sometimes it does hurt to ask. Organizational Behavior and human decision Processes, 103(1), 84-103.
Bucciol, A., & Montinari, N. (2019). Dishonesty in behavioral economics: Aoverview. Dishonesty in Behavioral Economics, 3-13.
Bucciol, A., & Piovesan, M. (2011). Luck or cheating? A field experiment on honesty with children. Journal of Economic Psychology, 32(1), 73-78.
Capraro, V. (2018). Gender differences in lying in sender-receiver games: A meta-analysis. Judgment and Decision making, 13(4), 345-355.
Cialdini, R. B., Reno, R. R., & Kallgren, C. A. (1990). A focus theory of normative conduct: Recycling the concept of norms to reduce littering in public places. Journal of personality and social psychology, 58(6), 1015.
Eagly, A. H., Nater, C., Miller, D. I., Kaufmann, M., & Sczesny, S. (2020). Gender stereotypes have changed: A cross-temporal meta-analysis of US public opinion polls from 1946 to 2018. American psychologist, 75(3), 301.
Erat, S., & Gneezy, U. (2012). White lies. Management Science, 58(4), 723-733.
Feess, E., Kerzenmacher, F., & Muehlheusser, G. (2020). Moral Transgressions by Groups: What Drives Individual Voting Behavior?
Fischbacher, U., & Föllmi-Heusi, F. (2013). Lies in disguise—an experimental study on cheating. Journal of the European Economic Association, 11(3), 525-547.
Fosgaard, T. R. (2020). Students cheat more: Comparing the dishonesty of a student sample and a representative sample in the laboratory. The Scandinavian Journal of Economics, 122(1), 257-279.
Gerlach, P., Teodorescu, K., & Hertwig, R. (2019). The truth about lies: A meta-analysis on dishonest behavior. Psychological bulletin, 145(1), 1.
Gl¨atzle-R¨utzler, D. and Lergetporer, P. (2015a) Lying and age: An experimental study. Journal of Economic Psychology 46: 12–25.
Gravert, C. (2013). How luck and performance affect stealing. Journal of Economic Behavior & Organization, 93, 301-304.
Jiang, Shuguang and Villeval, Marie Claire, Dishonesty in Developing Countries - What Can We Learn from Experiments? (December 15, 2022). Forthcoming, Handbook of Experimental Development Economics, edited by Utteeyo Dasputa and Pushkar Maitra, Edward Elgar,
Jacobsen, C., Fosgaard, T. R., & Pascual‐Ezama, D. (2018). Why do we lie? A practical guide to the dishonesty literature. Journal of Economic Surveys, 32(2), 357-387.
Kennedy, J. A., & Kray, L. J. (2022). Gender similarities and differences in dishonesty. Current Opinion in Psychology, 101461.
Kleinlogel, E. P., Dietz, J., & Antonakis, J. (2018). Lucky, competent, or just a cheat? Interactive effects of honesty-humility and moral cues on cheating behavior. Personality and Social Psychology Bulletin, 44(2), 158-172.
Leib, M., Köbis, N., Soraperra, I., Weisel, O., & Shalvi, S. (2021). Collaborative dishonesty: A meta-analytic review. Psychological Bulletin, 147(12), 1241.
 Leisge, K., Kaczmarek, C., & Schaefer, S. (2024). How often do you cheat? Dispositional influences and intrapersonal stability of dishonest behavior. Frontiers in Psychology, 15, 1297058.
Liu, H., Yang, J., & Yamada, Y. (2020). Heat and fraud: evaluating how room temperature influences fraud likelihood. Cognitive Research: Principles and Implications, 5, 1-9.
Mazar, N., Amir, O., & Ariely, D. (2008). The dishonesty of honest people: A theory of self-concept maintenance. Journal of marketing research, 45(6), 633-644.
Muñoz García, A., Gil-Gómez de Liaño, B., & Pascual-Ezama, D. (2021). Gender differences in individual dishonesty profiles. Frontiers in Psychology, 12, 728115.
Pizà Martorell, R. A. (2023). Gender biases in dishonesty.
Schild, C., Moshagen, M., Ścigała, K. A., & Zettler, I. (2020). May the odds—or your personality—be in your favor: Probability of observing a favorable outcome, Honesty-Humility, and dishonest behavior. Judgment and Decision Making, 15(4), 600-610.
Shalvi, S., & Leiser, D. (2013). Moral firmness. Journal of Economic Behavior & Organization, 93, 400-407.
Sooter, N. M., Brandon, R. G., & Ugazio, G. (2024). Honesty is predicted by moral values and economic incentives but is unaffected by acute stress. Journal of Behavioral and Experimental Finance, 41, 100899.
Stoker, G., Bunting, H., & McKay, L. (2023). Trust and local government: a positive relationship?. Handbook on Local and Regional Governance, 49.
Transparency International Organization (2023).https://www.transparency.org/en/countries/iran
Utikal, V., & Fischbacher, U. (2013). Disadvantageous lies in individual decisions. Journal of Economic Behavior & Organization, 85, 108-111
شناخت اجتماعی
دوره 13، شماره 25 - شماره پیاپی 25
خرداد 1403
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار